.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011


Άμα δεν έχω...


Πόλη δε θέλω να κοιτώ, παρά βουνό μονάχα.
Παρά μονάχα τ' ουρανού το γαλανό -- λευκό.
Τα μονοπάτια πέτρινα πάντα στο νου μου τα 'χα.
Κι ένα χειμώνα, πάλλευκο, με χιόνι -- νυφικό.

Πώς μου λαβώνεται η ψυχή, άμα δε βλέπω δέντρα.
Άμα δε βλέπω, σιγαλό ποτάμι, να κυλά.
Άμα δεν έχει να οσμιστώ της ύπαιθρος τη μέντα.
Όταν δεν έχει, το πουλάκι ταίρι, να φιλά.

Πώς να χαρούν τα μάτια μου, άμα δε δουν κλωνάρι.
Άμα δε λάβω της αυγής τη θυμαρίσια οσμή.
Το χαμομήλι αν στερηθώ, του χόρτου το κλινάρι,
πιότερο βράχος, κι ύστερα στ' αλαργινά με ορμή.

Πώς ήθελα λίγη βροχή κι εγώ πού θα δροσίσει.
Ένα βουνό, να ξαπλωθώ και σου 'δινα και τι...
Μέσαθε πέτρας το νερό που ρέει στο κυπαρίσσι.
Ρίζα να γίνω, κι ύστερα σου λέω τι με κρατεί...


http://www.youtube.com/watch?v=hKU0ZuuOIe0&feature=share

©Δήμητρα Δελακούρα